gedichten, gedachtes

     
   

Gedichten vanaf augustus 2023

21 08 2023

de ene mens kent

redenen, die de ander nooit

zal kunnen kennen


voorstellingsmachine

levend vanuit ‘als’: beeld als

toekomstvoorstelling


waarom kan ik dat

niet aanvaarden? tirannie

van het zelfgevoel


23 08 2023

wat ik mij voorstel

als maatstaf: het andere

stoort want het breekt in


24 08 2023

niet het idee van

eigen keuze, maar waardoor

komt iemand op dat idee


27 08 2023

de foto toont het

wel zo, maar hoe ik er was

maakt het echt anders


waarom ervaar ik

het goede als gewoon en

het niet goede niet


het gewone is

vanzelfsprekend (hoe goed ook)

wat anders is, spreekt


30 08 2023

de structuur is mijn

verslaafd houvast, antwoord op de

vrijheid, die ik heb


03 09 2023

ik, creatuur van mijn

waarheid: schept mij mijn wereld

als de werkelijkheid


kiezen uit wat als

mogelijkheid verschijnt: mijn

onvrije vrijheid


mystiek is god – loos

is dienstig aan alles in

iedereen, zij is


04 09 2023

de werkelijkheid

is divers, elke mening

vindt argumenten


het gewone blijft

gewoon, natuurlijk, maar hoe

ongewoon lijkt het


ik heb geen kleurplaat

nodig, ik heb aan mijn eigen

beeldvorming genoeg


05 09 2023

verdeeld zucht de mens

naar heelheid, die verlost: dat

gevoel vormt verhalen


gevoel, weersproken

door de rede, gevoel, die de

rede corrigeert


12 09 2023

achter alles een

weten, een potentie, die

anders dan wij, wel weet


20 09 2923

identificatie

bepaald, verengt en geeft richting

verkleint voor dat doel


leven vraagt om een

verhaal, waarin geloofd kan

worden en opent


23 09 2023

boekenkast: wat ik

mij wens eigen te maken:

zichtlijnen naar meer


heimwee is in een

kamer komen en die dan

een vertrek noemen


leegte, die steeds in-

vulling vraagt, bevestiging

aan wat mij omgeeft


het leven verhaalt

ons hoe wij leven beleven

schrijft en herschrijft het


24 09 2023

universeel al

verbindende, verbonden

orde van wat is


beiden ons antwoord

sprekend elkaar, de wil tot

thuis zijn bij beiden


27 09 2023

het zien is tot een

zienswijze verworden: ‘ik

heb recht op mijn blik’


evenwicht tussen

de tegenstellingen: niets

is waarden loos


het feitelijke

ontschiet mij, wel gevoel van

inzicht behouden


25 09 2023

emotie droomt zich

haar verhaal, (be)grip vraagt om

zicht op je leven


01 10 2023

mijn belangstelling

is overmatig; deze

stelling geeft (geen) maat


mij – zelf voelen of

dat weg projecteren: het

wordt mij aangedaan


02 10 2023

deelgenoot van wat

is, wat universeel is

zoekt haar beelding


het vlees is woord

geworden: ik weet wat het is

hoe het heet is wat ik ben


05 10 2023

een constructie van

woorden, taal een tekening van

een betekenis


06 10 2023

het ik is de lijn

door de cirkel van wat is;

begin kent einde


onze vader, die

in de taal zijt, maak mij een

verhaal dat haar draagt


alles is een moment

alles gaat voorbij, alleen

het voorbijgaan niet


07 10 2023

een constructie van

ongeveer, tekening

van betekenis


botsende gevoelens

afstand ontbreekt. Raakvlakken

te scherp getand


verschrikt zie ik, dat

wat ik tegen jou zeg, nog

meer voor mijzelf geldt


15 10 2023

verbindend verhaal

waarin te geloven; het

heft bedreiging op


een deel, een stukje

van het geheel; samen stelt

het samen wat is


17 10 2023

niet van een ander

maar met die ander vanuit

mijzelf ontdekken


eigen bestaan in

en met mijn perspectief

god in mijn wereld


ik ben die ik word

invloed bepaalt mij tot een

veronderstelt ik


19 10 2023

een parallelle

wereld is net z’n optie

als ‘god’. of juist niet


of: wat ongrijpbaar

is wordt geprojecteerd in

een wereld naast ons


of: verloren één

heid brengt opgedeeld zijn tot

een parallel bestaan


steeds iemand, die mij

ziet, beoordeelt en wil sturen

godje geweten


22 10 2023

woorden verwijzen

naar woorden. het besluit sluit. een

besloten wereld


het doen laten, aan-

wezig zijn en daar verblijven

ervaren wat daar is


23 10 2023

onbegrijpelijk

suggereert een meer; blijkt

ongekend bekend


verzwolgen: branding

van gierende emoties

machteloos gestrand


regels van details

zijn als de principes van

het omvangrijke


26 10 2023

we kennen wat er

verschijnt de verschijnselen,

maar wat is blijvend


geloven in de

poëzie wat zij oproept

onder wat verschijnt


de innerlijke

logica van het eigen

verhaal gelovend


30 10 2023

je bent meer, dan je

je voelt, kijk maar naar hoe

anderen je zien


logica kent geen

tegenstelling, de mens wel

iedereen probeert


dus de ander ziet

mij beter, dan ik mij zie

verbeeldend zijn wij


31 1 2023

zie de lucht, hoe die

verandert, zag het weerbericht

de aarde, zie de lucht opnieuw


bestaan verstaan is waar

(on)geluk betekenis

verliest in stilte


kunnen geloven

betekent vrijheid durven

ondergaan: niets blijkt alles


niet wetend, wat je

tekent, teken je beter,

niet wetend, wat je ziet


04 11 2023

alles onderdeel

van onze geschiedenis

voedster van ons voelen


ruimte voor vragen

even stilstaan en zien. tijd

voor ontdekkingen


zelf zoeken naar zin

geeft tijdsdruk om te

moeten genieten


07 11 2023

doen en willen, wat

wil ik en doe ik, wat doe ik

en wil ik dat ook


09 11 2023

vertrouwen, weten

wat gebeurt, veiligheid maar

soms anders mee – maken


heelheid is wat

is. punt. leven is de

breuklijnen slijpen


meer ervaarbaar dan

kenbaar. slechts verschijnselen

kunnen we kennen


geloof symboliseert

net als een woord: ‘roos’ ruikt niet

zo, maar verbeeld slechts


bomen staan in blad

blad omringt stam en takken

lucht omvat alles


10 11 2023

buiten en binnen

vertrouwd en niet. ervaar het

binnen zo buiten


11 11 2023

alles onder een

genoegzame controle

gewild evenwicht


de rust zit in het

evenwicht van de tegen

stelling is mijn stelling


13 11 2023

een oneindigheid

aan oorzaken en gevolgen

en dat is alles


gewoonte, gevormd

door ‘het gewone’: daarmee her-

verbinden (re- ligie)


18 11 2023

achtergrond verheldert:

een kader om n te plaatsen

de chaos begrensd


beantwoorden door

te vragen: aandacht voedt

een ander(s) bestaan


het zintuig bezingt

de logica bedenkt en

intuïtie doorziet


toch ergens goed voor?

ervaring kan sterken. een

katharsis verlicht


19 11 2023

geen waarheid kennen

maar betekenis voelen

maakt leven leefbaar


een inspirerend

beeld, dat wat plaats vindt ook een

plaats biedt, grond en (t)huis


21 11 2023

ergens komen iets

zien en dat ervaren: mij

zelf, nu daar, blijft hier


niet de zucht naar het

ene, menselijk is het

veelvormig pogen


22 11 2023

zijn we sterk genoeg

om in de werkelijkheid te

leven, voor waarheid?


zo dominant, mijn

beeldvorming, waaraan ik, door

mijn wil, moet voldoen


23 11 2023

ik leef en beleef

in mijn verhaal: dat ordent

en bouwt zo mijn thuis


28 11 2023

het gaat niet om wat

het is, maar om wat het

wordt, voor en door mij


01 12 2023

een verschil, tekort

noodzaak voor waardering? anders

alles waardeloos


waarschijnlijk is dat

wat als waar herkend wordt; schijn-

baar of blijkbaar? klopt


03 12 2023

autonomie maakt

kwetsbaar: ontbonden bestaan

zelfsteun schiet tekort


wij gaan onszelf te

boven: zoveel van ons

door ons niet te doorzien


inzien dat alles

ook anders bekeken kan

worden: die vrijheid


weten, dat we niet

weten, oefenen in

zien: specu – leren


06 12 2023

taal uiteen scheuren

door de woorden heen breken

naar waar werkelijk waar is


schuldgevoel omdat

je bent; veroorzaakt ergens;

reden toe bent; ik


07 12 2023

verband ontdekken

een goede kant bespeuren

bestaan bezweren


mijn persoon, over-

levingsvorm van wie ik ben

in een kloostercel


10 12 2023

interesse in

alles, dus niets geworden

maar ‘iets’ is overal


12 12 2023

anders dan in

samenhang, gaat succes om

verschil maken


13 12 2023

gemis aan inhoud

wordt verhevigd als daarvan

de vorm er wel is


14 12 2023

gevoel bepaalt een

houding bepaalt een mening

bepaalt een gevoel


17 12 2023

lezend ben ik een

spons: het knijpt erin: ik zie

verrast wat er uit komt


meer weten verdiept

het niet weten: besef van

eigen beperktheid



18 12 2023

mijn mening zegt wie

wat ik ben; verdedig dat

dan dus zo mijzelf


schrijvend bevraag ik

mijzelf: herinner mij wat

er ooit tot mij kwam


wat je leert kennen

blijkt een verhaal te hebben

zo’n context verklaart


29 12 2023

waar ligt werkelijk

de waarde, waar de waarheid

die bestaand bestaat


vraag: is er iets wat

mij draagt en wat dan: ik lees

vooral mijn leven


07 01 2024

aan wie geloofd wordt

is de verantwoordelijkheid

gedelegeerd


het wezenlijke

leven, bestaan, god? is meer

dan wat ik mij voorstel


besef van, geloof

in een (of de) innerlijke

potentie, die kracht


12 01 2024

een overeenkomend

element, iets, iemand?, wat

ons bindt, allen waardeert


14 01 2024

waar de logos van

de mens tekort schiet, spreekt een

andere rede


26 01 2024

in samenhang

zelfstandig verantwoordelijk

zo tastend naar waar


02 02 2024

zijn in het zijnde

tijdloos en tijdelijk, zo

de inhoud en vorm


iets is zegt niets, het

is; wij vragen naar wat: heeft

het doelloos geen waarde?


in eenheid is

alles; in dualiteit

vraagt het ik een god


03 02 2024

de ruimte van het

zijn, dat is, het tumult er

omheen, dat stuitert


04 02 2024

niet de beheersing

maar draagvlak ervaren, het

grotere, dat is


twee machten, krachten

opbouwend en afbrekend

gaan haar en zijn gang


07 02 2024

de vorm is begrensd

zonder vaste vorm stroomt het

grenzeloos is het ‘Het’


in beginsel is

alles wat het uiteindelijk

in beginsel is


11 02 2024

wat biedt draagvlak, biedt

geestkracht, weerbaarheid, wat grondt

verbindt, neemt mij op


de noodzakelijk

ervaren impuls van er toch nog

te zijn: een aankoop


12 02 2024

machteloos? taal pakt

het terug: woorden scheppen

het eigenmachtig


alles staat onder

invloed van veel en denken

in dualiteiten


14 02 2024

niets bovenaards, toch

ervaar ik religieus

dat alverbondene


wat er is: duister-

nis bestaat niet voor er

licht geschapen is


hoe is de ander

en wat projecteer ik; laat de

ander anders zijn


15 02 2024

uit eigen coulissen

spreekt mij helderheid tot zien

en zien laat mij zijn


16 02 2024

ik onderstreep het

woord ‘inactiviteit’; ik

weet, maar handel


de logos, of rede

schept verband door onderscheid:

hemel naast aarde


17 02 2024

kan ik gelukkig

zijn, kan het ik gelukkig

zijn, ken ‘ik’ geluk?


24 02 2024

veelheid blijkt leegte

zonder zichtlijn: geen kennis

slechts stilte onthult


25 02 2024

het perspectief is

de ruimte, die ik mij gun

en mij gegund wordt


religie is thuis

komen in de eenheid, die

ons vormt en ons draagt


27 022024

dus verlang de rust

van ruimte, betekenis als

draagvlak, blik die ziet


dieptedimensie

van wat is, gelaagdheid, soms

even voelbaar (te) zijn


herinnerd landschap

zie ik nu, hier, terugkomst

van wat was, hier, nu


02 03 2024

ik voel dat ook, maar

wil dat niet zo vinden; het

is zo onterecht


niet mij, maar hèt laten

gaan, dat brengt wat de moeite

waard is, zonder moeite


03 03 2024

alle zintuigen

open om alles op te

nemen en te laten


05 03 2024

woorden: ook richting

aanwijzers: de blik sturend:

aanwezigheid verrijkend


11 03 2024

geloof is taal: welke

woorden waartoe: van open

barend tot opzwepend


onzichtbaar is, wat

overal is: gewoon, dat

vraagt extra aandacht


12 03 2024

anders is de mens

die als vreemd gemaakte, zo

niet meer passend lijkt


24 03 2024

mijn vraag: hoe verhoudt

de psychisch geladen mens zich

met de samenleving


rede rechtvaardigt

het gevoel met zijn denken

besluit de conclusie


28 03 2024

gedrevenheid stuwt

voort, de realitycheck

die brengt mij terug


het weten vergroot

weerbaarheid: ervaringsdenken

herkent patronen


29 03 2024

onder woorden gebracht

krijgt het een plaats, verliest wat

van zijn bedreiging


ook zogenaamd vrij

zit in een patroon: het gevoel

dat ‘ik’, niet ‘het’ stuurt


het resultaat van

wat allemaal net niet lukte

en toch iets werd


20 04 2024

wil en behoefte

kleuren mijn verhaal; ik schep

zo mijn emoties


contemplatief schrijven

vertelt geen verhaal, maar

toont mij het mijne


wat werkelijk is

is onbevattelijkheid anders

onze taal schiet tekort


04 04 2024

de kunst is om met

vaagheid om te gaan, zonder

dat het zweverig wordt


05 04 2024

als geloof vertrouwen

schenkt, dan werkt het: wat is de

waarde van de omweg


als (een/ het) instrument

de stemming, overeenstemming

weerklinkend wezen


08 04 2024

in welk patroon zit

je opgesloten: wie bepaald

jouw keuze; of wat?


Het dilemma boeit

de tegenspraak fascineert

want het daagt mij uit


de zijde volmaakt zich

met haar keerzijde: alleen

samen zijn zij vitaal


08 04 2024

de constante verbindt

schept verband, het brengt bijeen

wat anders los lijkt


14 04 2024

tuin, boek, geluiden

vogels, straat, wind openbaren

levend waar ik ben


soms ervaar ik dat

het automatisme de

keus aan mijzelf laat


18 04 2024

omgekeerd strafwerk

honderd keer ‘ik ben goed’ als

cadeau aan jezelf


een oorzaak of de

eigen grond, die niet draagt, mijn

wezen niet verdraagt


19 04 2024

schrijven is een

perpesctief ontdekken, zicht-

lijnen bepalen


lezen is een

perspectief ontdekken, zicht-

lijnen bepalen


19 04 2024

bij mijzelf komen

gaat concreet: zo zintuiglijk

tastend ontdekt mij


22 04 2024

het kennen legt een

structuur onder het weten

en wij herkennen


lezen, lezend mijn

eigen geest op ideeën

brengend (dus ik ben)


de bevrijding is

nu: loslaten wat voortdrijft

overdrijvend ‘ik’


30 04 2024

innerlijke stilte

veroveren of ontvangen?

Ik sta even stil


nu de ruimte voor

jouw onzekerheid, omdat

ik de mijne aankan


02 05 2024

kennis van structuur

principes, maken van mijn zien

meer waarneming


03 05 2024

alles er even

is. punt. er niets meer hoeft. punt.

alles is er. punt.


de ommekeer van

gewoon blijkt waardevol: die

draai doet ontmoeten


pas wat mij omgeeft

aan: zie mij bezig: anders

dan ik moet anders


06 05 2024

steeds herinnerend, zo

oordelend over nu, hier

zo denkt te weten


heden maakt wat was

toegankelijk: voel dat en

wat ik nodig heb


de aanwezigheid

roept afwezigheid op

alles verstopt zich


07 05 2024

schrijf lezen in plaats

van leven, maar ja, het leven moet gelezen worden


ik verschrijf mij: leven

werd lezen, maar ja, het leven

moet gelezen worden


ingebed in mijn

doen kan ik het leven

laten en bezien


angst voor verlies van

wat mij fundeert, bevestigt

het jij, wij, het ons


08 05 2024

niets toont zich voor wat

het is: waarneming kleurt zich

in relatie tot mij


het filter van mijn

zijn dooft de werkelijkheid

en denk waarheid te zien


09 05 2024

logisch associëren

is dat denken? gevoel

dat zich ent op taal


even opgelost

gemis, wanhopig geluk

zichzelf verstaand


vrijheid, vanuit het

ego razend of vanuit

stilte ontvangend


lezend zoek ik, speur

naar wat mij kan voeden, wat

mij bevraagt en sterkt


de grootte van je

wereld bepaalt de omvang

van jouw problemen


14 05 2024

wie ben ik: noem niet

mijn naam, maar ‘kwetsbare kracht’

een schakel tussen


onderdeel van, maar

wel individueel

zo aangesloten


op de achtergrond

creëer ik mijn eigen voorgrond

van betekenis


16 05 2024

altijd doende, het

iets is iets, niets confronteert

bodemloos vrij


gehechtheden als

houvast voor mijn klein bestaan

pas groots is waar dus vrij


18 05 2024

niets is eenduidig

steeds samen- of tegenspel

slechts soms alles één


de dualiteit

in mij kent ieder zijn

eigen argumenten


ik weet het niet, maar

is dat dan het einde? gaat

er toch (n)iets verder?


19 05 2024

grote lijnen, die

verbreden mijn aandacht, het

schept inzicht, dat grond mij


20 05 2024

de laag daaronder

bevestigt de oppervlakte

drijft alles voort


rollen, alles staat

bestaat in verhouding tot

wat voortduurt duwt voort


een reserve, iets

achterhoudend: dividueel

ver – stoppend wat is


25 05 2024

de weg: tevreden

zijn met gewoon, maar steeds

dat piek – verlangen


26 05 2024

getroffen door die

ervaring: dat willen vast-

houden in steeds weer


zelf bepalen voelt

vaak bodemloos: meegevoerd

worden biedt dan grond


27 05 2024

gebeuren wil

en laat mij zeggen, het ont – staat

laat mij zich vormen


verbrokkelde heelheid

dynamisch tastend naar wat past

in ‘samen’ oplost


spreken over waar

geen taal voor is, mijzelf

tekort schietend


28 05 2024

nergens houvast en

toch gedragen; ervaren

van kwetsbare kracht


29 05 2024

rijkdom maakt arm, ont -

moeting verschraald: een ander

lijkt niet meer nodig


de ondergrond, of

ongrond: gevestigd of

bevestigd, hoe vrij


30 05 2024

criterium: wat

mij opent, voedt en verdiept

mijn maat overstijgt


zie mijzelf, te vaak

beangstigd; herken mijzelf en

niet, beweeg mee en niet


wetend meer, dan wat

ik voel: vertrouwen?, natuurlijk

gaat het goed, maar toch


31 05 2024

de anekdote

emotioneert, beschouwen lijkt koud

leven leeft ertussen


03 06 2024

gewoon vinden maakt

normaal, dus niet te zien, dan

zaait wie ziet onrust


onderscheid kan

alleen, wanneer veel gewoon is

want dat schept anders


ruimte vanwege

een bepaalde grens: dat

is wat het niet is


12 06 2024

het gemis schept de

winst van wat was: het lijkt meer

dan het geweest is


alles van nu blijkt

historisch: wij zetten de

stappen als eens


alleen de paradox

kan vertellen hoe het lijkt:

wel, niet en toch wel


ik doe, zoals ik

geworden ben: de grond van

wat was en blijvend blijkt


17 06 2024

kijken, anders dan

ergens naar kijken, zien

anders dan iets zien


19 06 2024

waarom en waarvan

waaraan en waarom, waartoe

waarnaar en waarom


22 06 2024

een invulling tot

vervulling, wat betekent:

wat heeft betekenis


23 06 2024

ruimer zien verkleint

verschillen: onder opper

vlaktes komt meer overeen


verlangens gemis

soms samenvallen met meer

geeft betekenis


24 06 2024

weinig wat er is

blijkt, alles verschijnt, zo lijkt

alles steeds anders


niet de dingen, maar

hoe we ermee omgaan, toont

ons ons innerlijk


27 06 2024

op het tuinhuis loopt

een poes, ik zie haar schaduw

op planten voor me


28 06 2024

het mee-maken in

lezen van anderen, want

ervaren verrijkt


het verhaal schaduwt

wat is, in die veelheid vangt

het licht wat verschijnt


29 06 2024

steeds meer dan er al

is: ontdekkend ervaren

wat ‘zijn’ betekend


zien van is zien als

wat was verhult zich rond wat verschijnt

een be – teken – is


wat was verschijnt in

wat is, maakt het zichtbaar: ik

zie het door die inhoud


gedrevenheid is

de bedwelming, die

leegte overschreeuwt


01 07 2024

in mij wordt de keus

gemaakt. wie of wat kiest er?

en wanneer kies ik?


nooit zo goed en nooit

zo angstig: zelfbesef scheidt ons

van de samenhang, die is


03 07 2024

de intuïtie

ons gewoon geworden

hier, daar, nu en straks


04 07 2024

in ontmoeten vormt

zich een leven en zonder

dat ook, maar anders


ik ben mijzelf on

gekend; dat wetend weet ik

zonder te kennen


06 07 2024

elke keuze is

op grond van en wijst vooruit

maakt (on)mogelijk


wat was blijft als het

her – innerd wordt: een in – vloed

branding voor bestaan


07 07 2024

godsdienst geeft een plot

aan het verhaal van menszijn

bepaald wat waar is


08 07 2024

de fundamentalist

zit ook in mij: hunkerend naar

de bevrijdende zin


10 07 2024

zie een onzeker

trots en beschouwend persoon

en die ben ik ook


ja, het jaar dat ik

zeventig werd, duurt lang: steeds

zoveel mee makend


constructie rond wat

wezenlijk is: niet weten

dat denkt te kennen


niet geloven, maar

ervan doordrongen zijn, zo

mij eigen gemaakt


maar levensdienst, voor

jou, voor mij, door jou, door mij

alomtegenwoordig


14 07 2024

de verbondenheid

kennen, als diep innerlijk

weten, dat sterkt


de vraag bepaalt

het antwoord en dat ben ik

is mijn (be)leven


waardeloos bestaat

niet, alles heeft haat plaats en

dat moet zich helen


15 07 2024

woorden geven aan

de dag, schrijvend mee – maken, zo

verstaan wat bestaat


de totaliteit

kunnen we niet zien, want dat

omringd ons totaal


19 07 2024

oplosser lijken

van een zelf bedacht probleem: de

schepper voltooid zich


niet hoe het is, hoe

het (uit)werkt is wezenlijk

alles verwijst door


betekenis wordt

symbool, in beelden wordt

vastgelegd concreet


bodemloos zijn; wat

wezenlijk blijkt dient zich aan

een andere grond


behoefte en begrip

wat tegengesteld blijkt

te verenigen


20 07 2024

niets geloven en

toch gefundeerd: aanwezig

onvoorstelbaar draagvlak


comfort zone of

werkelijk levend: waar zijn

we in betrokken


21 07 2024

wat was claimt ons, houdt

ons gevangen, leven in

wat her – innerd wordt


ouder wordend beperkt

de tijd zich: ben het me meer

bewust: maak meer mee


onder de taal zit

verstopt wie wij zijn: alleen

voelbaar is Het


mijn uitstraling is

de instraling op een ander

steeds voort en verder


alles wordt steeds in

alles herboren. eeuwig

voort en verder gaand


22 07 2024

menselijk begrip

schiet tekort, toch is alles

aan de mens menselijk


er is een punt, waar

het ‘ik’ het opgeeft en iets anders

het van mij overneemt


24 07 2024

elke dag weer een

poging het wezenlijker

te verwoorden


wat is er zonder

zonder zonder en wat met

wat voegt toe, grond mij


26 07 2024

met een teveel aan

ballen jonglerend; allen

zijn ons eigen


28 07 2024

dit huis is ons huis

dit huis is waar wij wonen

dit huis huist ons thuis


een onderscheid maakt

verschil, een overeenkomst

heelt, verlangt eenheid


onthouden vanuit

eigen belangstelling

wat dat voedt blijft bij


onthouden is op-

tellen: wat was wordt herkend

zien is: zie je wel!


31 07 2024

wat ik wil, dat wil

te vaak niet en gaat anders

dan dat ongedacht


01 08 2024

vrede met, bij mij

zelf: vanwege of door niets

doend dan wel latend


04 08 2024

in wat was een

tegenhanger zoeken voor

wat te weinig blijkt


11 08 2024

wat zie ik, als ik

iets waarneem, wat neem ik waar

als ik iets zie


12 08 2024

wetend van meer dan

nu, hier, voor mij aanwezig

onbereikbaar dichtbij


13 08 2024

het een is het ander

in een verschillende vorm

het is wat het is


19 08 2024

niet ik, maar de plek

beweegt; het anders dan: denken

houdt de geest niet bij


het heil is de

tegenstelling, die verenigt

duister opheldert


die einzelganger

in mij, alsof hij weer

terugkomt, verbonden


naarmate er minder

gezegd wordt, raakt het

steeds meer het wezen


vroeger verbande

geloof het lichaam, nu techniek:

ongemak door gemak


20 08 2024

de tekst is goed, als

de interpretatie hinkelt

wat vertelt mij dit


bestormd door gedachtes

kan ik niet nadenken; dat

vraagt ruimte, afstand


21 08 2024

alles is ergens

op gegrond: dat bepaalt ons

zicht: ontdek die grond


22 08 2024

schijnbare beheersing

door een onwerkelijk idee

zuiverheid ‘zuivert’


24 08 2024

taal is geloof

is taal: het verbeeldt en dat

dan geïncarneerd


27 08 2024

gemis, wat tot streven

dwingt om zich iets (wat?)

te (kunnen) voelen, te

kunnen aanvaarden


gevoel (houding): het

voorbijgaande: de keus: te

aanvaarden, of niet


28 08 2024

alles, wat ik schrijf

is het niet; toch verwoord ik mij

pogend tot begrip


mijn fascinatie

is vraatzuchtig: altijd is

er iets erachter


29 08 2024

de goddelijke

intelligentie in ons

gebruik het goede goed


een verhaal of een

inzicht, alles overstijgend

dragend omvattend


kijken, beeldvorming:

waarnaar en hoe, wat zie ik en

waarom zie ik dat


30 08 2024

hoe kan buiten mij

tevreden stellen, als het

niet binnen mij herkend wordt


31 08 2024

ik wil bewogen

worden, wil voeling voelen

mij onderbouwend


01 09 2024

de enge leegte

verveling confronteert

ik wil geboeid zijn


eindigheid laat mij

alles extra beseffen:

wat duurt dit jaar lang


ergens iets van vinden

vindt iets van mij, in mij

herkent in de ander


mijn wil: mijn eigen

verlangen, anders dan de

wil die bevrijd is


‘uw wil geschiede’ is

de wil van het leven zelf

boven de mijne


02 09 2024

we willen teveel

zijn en te weinig Zijn, we

zijn onszelf teveel


08 09 2024

je reactie is

de gevoelsthermometer

van je emoties


mij toelaten wat

ik ervaar, mij toestaan dat

dat mij toekomt


genezing of het

helen: terugkeer naar of

vernieuwend verder


een ervaring of

toch een fout: het zien schept het

beeld wat het vastlegt


verslaafd aan spanning

anders voelt het niet vertrouwd

vrijheid beangstigt


13 09 2024

we zijn beperkt en

beseffen dat, dus er is meer en

we kennen dat niet


een mysterie? of

is dat ons schepsel, omdat wij

daar niet kunnen kennen


19 09 2024

het stroomt als gevoel

en verstand hand in hand oproepen

wat waarde heeft


20 09 2024

als vissen voelt het

lezen: mijn boek de dobber

en ik reflecteer


in positieve

waardering van mijn tijd

ervaar ik zin


ervaren van

anders stelt de vraag:

hoe ik?


28 09 2024

‘alsof’: vergelijkend

met alleen zo te vertellen

te betekenen


present of weg-

duiken, afzien van contact:

zie af van mijzelf


11 10 2024

dwangmatige emotie

vrijheid van

de geruststellende gevangenschap


ik noteer met taal

zoals foto’s in beeld, leg vast

wat rond mij opvalt


ik tast af tot het

beeld verschijnt, dat weergeeft wat

mij treft, fascineert


13 10 2024

wat boeit vindt

context om op te bloeien

weten wordt kennis


15 10 2024

innerlijke grond

bodem van verbinding, verband

wat een verbond is


22 10 2024

het groots geheel, wat

is, zoals het is en voelt

als het zijnde zijn


inspiratie is

de kracht, die samenbrengt, wat

sprekend contact maakt


hoe de mens verlost

niet vanuit buiten, maar door

innerlijk openbaren


25 10 2024

mijn ware zelf, of

ons ware ons, samenhang

die mij vormt tot ‘mijn’


welk ‘zelf’? van mij, of

van wat in wisselwerking

is, wat bestaat vormt


26 10 2024

licht en schaduw

doen verschijnen, tonen wat zichtbaar

voordoet, net als taal


religie als

filosofie: hoe zie ik

hoe wordt ‘ik’ gezien


28 10 2024

verslaafd aan prikkels

grensoverschrijdend verder

openbarend anders


contrasterende

geheugenbeelden: hoe hervind

ik mijn, de eenheid


30 10 2024

achter alles steeds

een anders aanwezig, een

anders dan anders


31 10 2024

waarnemen wat je

voor waar aanneemt, zien wat

zich aan jou laat zien


06 11 2024

wellevendheid in

het tussenin, wat verbindt wat

tegengesteld lijkt


08 11 2024

onmacht vanwege

overmacht, stuitend gebeuren

huiverend huil ik stil


kan de werkelijkheid

vergeven worden voor wat

zij afspeelt rond mij


10 11 2024

schrijven is mijn onrust

kanaliseren tot hoe

ik kan overzien


woorden wegen, af-

wegen, betekenis proeven

om een taal, die past


12 11 2024

alles is wat het

is, mooi, soms ook niet, maar waardoor

of waarom; waartoe?


weet dat ik besta

want ik ervaar mijn bestaan

schep mij mijn wereld


de schepping als beeld

beeldspraak voor bewustzijn: zij

schiep zich een wereld


14 11 2024

richt de energie

anders zoekt het weerstand, om

zich te doen gelden


verhaal: symboliek

voor de werkelijke inhoud:

de mythos vertelt


15 11 2024

kunnen vallen, maar

daarna op staan: wat levert

de kracht, energie


zingeving: wat

bevestigt ons: controle

over of contact met


waartoe en hoe

kunnen wij ons tot iets

groters verhouden?


dit doen, wat voelt als

verbinding aangaan en daarna

ingebed voelend


‘ik ben wat ik voel’

de rede rechtvaardigt wel

en kritiek pijnigt


17 11 2024

zonder actie geen

tegenreactie: samen

scheppen zij elkaar


actie en tegen-

reactie: scheppend de ander

(ver)vangend elkaar


overgave lost

tegenkracht op, compassie

herkent elkaars goedheid


overkoepelend zijn

geeft ruimte voor de brede blik

die plaats heeft en geeft


18 11 2024

ben je jezelf een

goed gezelschap, ik mijzelf?

hoe voelt dat?


22 11 2024

worden wordt zijn: angst

hebben is dan het zijn: kritiek

voelt als afwijzing


onderhuids zacht

irritant en onzeker; bang

teveel blijkt ontgrond


23 11 2024

allegorisch: alles als een innerlijk

krachtenspel, geprojecteerd op

zo (b)lijkt mijn wereld


26 11 2024

onvoorspelbaar, maar

geen speelbal: verrast door wat

ik (mij) realiseer


01 12 2024

weten, wat ik niet

weet, maar wel in mij geweten wordt

en zich soms aandient


ik, spons, knijp erin

en ik verrast door wat eruit komt

ik wist niet, wat ik weet

 

een vrijheid om niet

meer te willen, het willen

voorbij: er zijn


alles vluchtig, maar

dit wel op een oergrond en

dat hier uitbeelden


14 12 2024

elke ochtend word ik

door mijzelf in gang gezet

het drijft mij voort


20 12 2024

alles symbolisch

staand voor iets anders dan wat

het is: het verwijst


de noodzaak van een

draagvlak, dat ‘ik’ overstijgt

een dragend samen


zoek steeds het contrast

om het vervolgens op te

lossen: het verzoent


21 12 2024

leven moet ergens

op vertrouwen, dat ik en

mij kan verdragen


22 12 2024

verlos mij van mijzelf, zodat

mijn zelf niet meer hoeft te verdragen

maar gedragen wordt


lezend wordt ik mee

genomen: taal roept op, spreekt

mij aan, schept wat schijnt


24 12 2024

eigen ruimte, waar

ik in kan bestaan, mijn toe

geëigend aureool


verwoord lijkt het

onder controle: mijn leven

mijn proces verbaal


27 12 2024

taal schept en scherpt de

werkelijkheid, het raakt aan

wat ons treft


wensdenken als een

realiteit: nostalgie alsof

het eens in orde was


het humanisme

heeft tekort, wat een geloof

teveel heeft


02 01 2025

ik ben, die ik ben

wie kan dat zeggen, heeft die

moed, kracht, verlichting


ik ben, die ik ben

dat wil zeggen, niet iets zijn

wat wil zeggen vrij


wie moet zich aanpassen

mijn gevoel of de wereld

wie richt zich op wie


de mens beangst

ziet de wereld ook zo: samen

ontgrond onzeker

 

taal gebruiken is

verhalen, verbanden leggen,

verbindingen laten aangaan

 

ik is een illusie

het doet iets aan alles

bestaan is verstaan

 

onbegrijpelijk

groots wordt menselijkerwijs

begrensd tot godsdienst


06 01 2025

het geloof legt vast

begrensd in zijn verhaal, maar

mijn geest vereist ruimte

 

 

meer teksten

Gedachten gedichten 2

Gedachten gedichten 3

Gedachten gedichten 4

Gedachten gedichten 5

Gedachten gedichten 6

Gedachten gedichten 7